"60 felietonów najjadowitszych" Jerzego Pilcha - recenzja
Były listy, może teraz czas na ...felietony. A jeśli już, to może właśnie "60 felietonów najjadowitszych" Jerzego Pilcha.
Nie od dziś wiadomo, że Jerzy Pilch był prawdziwym mistrzem słowa pisanego. W swoich tekstach ukazywał rzeczywistość taką jaką widział. Dosadnie i dobitnie wytykał wady bez względu kogo lub czego dotyczyły. Pilch, złośliwy i uszczypliwy, czujny komentator absurdów rzeczywistości, tropiciel potknięć nieudolnych kolegów po piórze – sieje popłoch i bezlitośnie kąsa, ale jak zawsze robi to w znakomitym stylu.
W zebranych felietonach, czytelnik odnajdzie niemal wszystko: poczynając od zielonych zębów przewodniczącego Mao, drwin z powieści komunistycznych aparatczyków przez spory o piosenkę Kasi Nosowskiej, a kończąc na bokserskich potyczkach Andrzeja Gołoty. Autor podszczypuje autorytety, bez litości boksuje słabszych twórców, wyśmiewa rodzime bolączki, poszukując przy tym rzeczy ważnych i trwałych.
Świetna lektura, napisana z przekąsem, dobitnym językiem. Rewelacyjnie się to czyta , mimo że od czasu pierwszej publikacji wielu z tych felietonów minęło już sporo czasu.
Polecamy
Elena Ferrante „Czas porzucenia” - recenzja
Elena Ferrante „Czas porzucenia”, Wydawnictwo Sonia Draga:
Książka Eleny Ferrante, autorki znanej ze swej tetralogii neapolitańskiej. Każda książka tej tajemniczej postaci (może nie każdy wie, że książki pisane są pod pseudonimem, a kim tak naprawdę jest autorka, nie wiadomo, są nawet podejrzenia, że za tym nazwiskiem ukrywa się mężczyzna) wywołują ogromne emocje.
Tym razem historia życiowa jakich wiele. Wydawałoby się banalna. Olga ma 38 lat. Męża od piętnastu, dwójkę małych dzieci. Pewnego dnia słyszy od niego, że on odchodzi. Wcześniej też zdarzały mu się odejścia, ale zawsze wracał. Teraz też czeka aż wróci. Jak zawsze. Ale on nie wraca. Wchodzi w nowy związek z dużo młodszą, atrakcyjniejszą kobietą. Kiedy Olga zdaje sobie sprawę, że jego jednak nie będzie ,przechodzi przez wszystkie etapy żałoby, po utracie najbliższej osoby. Nie jest sobą, nie potrafi być matką .Zawładną nią: nienawiść, chęć zemsty, smutek, depresja. I wreszcie nikłe światełko w tunelu. Może się uda?
Ta książka to świetne studium rozpaczy i odzyskiwaniu siebie po porzuceniu. Jest to przedstawione także w warstwie językowej. Dekonstrukcja osobowości Olgi odbywa się również na poziomie języka, co interesująco przedstawia autorka. Bohaterka swoim zachowaniem wywołuje w nas skrajne emocje. Można jej nie lubić lub można się z nią identyfikować. Aby się o tym przekonać trzeba przeczytać książkę, która jest „mocna”, prawdziwie emocjonalna i nie tylko dla kobiet.
Książka pachnąca nowością. dostępna w naszej bibliotece.
Gorąco polecamy!
ZESZYTY RADOMSZCZAŃSKIE - TOM XVIII
Informujemy iż mamy dla Was kolejny w tym roku tom „Zeszytów Radomszczańskich” - imponujące - już XVIII dostępny od jutra (4 grudnia) w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Radomsku. Ze względu na panującą epidemię COVID-19 nie odbędzie się otwarta promocja, ale zapraszamy po odbiór książki wszystkich zainteresowanych w godzinach pracy biblioteki. Co ważne - wydawnictwo jest bezpłatne a to wszystko dzięki wsparciu: Radomsko Miasto Otwarte, Powiat Radomszczański, Łódzkie.pl, Zarządu Głównego PTH z odpisów 1 proc., ESBANK Bank Spółdzielczy.
Przypominamy o obowiązujących zasadach, tj. maseczce i dezynfekcji rąk.
Prosimy o potwierdzenie bezpłatnego odbioru książki własnym długopisem.
KALENDARZ ADWENTOWY
Odliczamy czas do świąt!
Codziennie - aż do świąt, Pani Mariola z Filii Nr 3 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomsku ma dla Was wyzwanie:
ZADANIOWY KALENDARZ ADWENTOWY
Codziennie od 1.12. do 24.12. będzie otwierana jedna koperta z zadaniem do wykonania dla dzieci. My sami nie wiemy, jakie to będą zadania, ale przekazano nam, że będzie sporo zaskakujących niespodzianek.
Mamy nadzieję, że zabawa Was wciągnie i będziecie chwalić się rozwiązaniami na naszym profilu FB https://www.facebook.com/mbprad/
Zapraszamy do zabawy
Komunikat
Miejska Biblioteka Publiczna w Radomsku i jej filie
czynne od 30 listopada 2020 roku.
Serdecznie zapraszamy!
Zuzanna Orlińska „Wstydu za grosz!” - recenzja
Na długie jesienne i zimowe wieczory polecamy książkę Zuzanny Orlińskiej pt. „Wstydu za grosz!”. Książka ta otrzymała II nagrodę w V Konkursie Literackim im. Astrid Lindgren, a więc reprezentuje „wysoki poziom artystyczny i etyczny i z pełnym przekonaniem można polecać ją do czytania dzieciom i młodzieży”.
Główni bohaterowie powieści to gimnazjalistka Julianna, jej babcia Delfina oraz Aleksy – kolega Julianny z klasy.
Julianna przejmuje się tym, co sądzą o niej inni, przeżywa też bardzo rozstanie rodziców. Dodatkowo w szkole spotyka ją przykra sytuacja, w konsekwencji czego chce wycofać się z życia szkolnego i i towarzyskiego.
Delfina, była reżyserka, po śmierci męża stara się poskładać swój świat na nowo, chce być jeszcze aktywna zawodowo, również ze względów materialnych, chociaż na tym polu spotyka początkowo same niepowodzenia.
Aleksy vel Alien to intelektualista, który posiada zupełnie inne zainteresowania niż większość chłopaków w jego wieku. Jest uzdolniony literacko, prowadzi blog na temat starych filmów.
Jest jeszcze mama Julianny, Marta, która nie może pozbierać się po rozstaniu z mężem, rodzice Aleksego bezskutecznie dążący do sukcesów zawodowych, Andrzej, Leszek, Anioł i wielu innych bohaterów epizodycznych.
Motywem przewijającym się w powieści jest wstyd – uczucie znane każdemu i niekomfortowe, ale również powstrzymujące nieraz przed zrobieniem czegoś głupiego czy złego. Uczucia tego doświadczają wszyscy główni bohaterowie. „Młodość wstydzi się niedoświadczenia, starość – niedołęstwa. Wstydzimy się, bo nie jesteśmy tacy, jak byśmy chcieli. Ale (…) to znaczy, że wiemy jacy chcemy być. A to już jest coś, nie uważasz?”
Autorka przekonuje, że nie warto przejmować się oceną innych, ważne żeby akceptować siebie takimi, jakimi jesteśmy.
Pomimo, że powieść porusza wiele ważnych i trudnych problemów, nie brakuje w niej również poczucia humoru. Szczególnie śmieszą rozmowy Delfiny z telemarketerami.
Humor, lekki język oraz ciekawie prowadzona akcja powodują, że książkę czyta się jednym tchem.
Listy "TAK WYGLĄDA PRAWDZIWA POETKA, PODCIĄGNIJ SIĘ!" - recenzja
Pisanie listów rozpowszechnione było już w starożytnym Egipcie, Chinach i państwie Sumerów, później w Imperium rzymskim, starożytnej Grecji, aż do chwili obecnej. Z tej formy wymiany informacji korzystano zarówno w celach prywatnych (np. list do rodziny lub przyjaciela, list miłosny), jak i w nauce, czy działalności religijnej (dużą część Biblii stanowią listy). Do chwili wynalezienia telegrafu, a później telefonu i internatu był to jedyny sposób na porozumiewanie się ludzi na odległość.
Joanna pisze z potrzeby pisania, Wisława milczy z potrzeby milczenia - tak prof. Urszula Chęcińska, redaktorka publikowanych pierwszy raz listów Wisławy Szymborskiej i Joanny Kulmowej opisuje tę korespondencję. Tom listów , który tym razem polecamy zatytułowano cytatem: "Tak wygląda prawdziwa poetka, podciągnij się". Choć zachowało się tylko jedno ich wspólne zdjęcie, niezwykła przyjaźń dwóch poetek przetrwała w licznych listach. W korespondencji pełnej serdeczności, żartobliwych uwag, wzajemnego wsparcia i ciepła, ale też sekretnych wyznań i refleksji nad twórczością i przyszłością poezji. Genialnie napisane, wzruszająco szczere i troskliwe listy Szymborskiej i Kulmowej przedstawiają kulisy pięknej kobiecej przyjaźni. Edycja została wzbogacona o rękopisy listów poetek.
Zapraszamy do lektury
Więcej artykułów…
- „Świat Maksa” oraz „Świat Maksa i Zuzi” - recenzja
- A to feler... - Teatrzyk Marioli z Filii Nr 3 i Ewy z Filii Nr 1 MBP w Radomsku
- 11 LISTOPADA 1918 - wystawa fotogramów
- NIEPODLEGŁOŚĆ 1918 - Wystawa książek ze zbiorów biblioteki
- Rozstrzygnięcie XVII Edycji Ogólnopolskiego Konkursu Plastycznego ph.:"Pocztówka z wakacji"
