Ewa Stadtmuller pt. „Osiołek i gwiazda” - recenzja
Boże Narodzenie to święta, na które najbardziej czekają dzieci. W świąteczny klimat wprowadzą małych czytelników opowiadania Ewy Stadtmuller pt. „Osiołek i gwiazda” oraz „Trzy gwiazdki szczęścia”.
Bohaterem pierwszego z nich jest mały osiołek o imieniu Bury, którego gospodarz nie traktuje dobrze i zmusza do pracy ponad siły. Otuchy dodają mu jedynie słowa mamy: „Zobaczysz, dla nas też zaświeci kiedyś szczęśliwa gwiazda”. Wkrótce osiołek zostaje rozdzielony z mamą i od tej pory jest zdany tylko na siebie. Pewnego dnia jego los się odmienia – jego właścicielami zostają dobrzy i skromni ludzie. Osiołek razem z nimi wyrusza w daleką drogę, na końcu której staje się świadkiem największego cudu…
„To pewnie zaświeciła szczęśliwa gwiazda, o której mówiła mama – pomyślał i zrobiło mu się wstyd, że zwątpił w jej istnienie”.
Wkrótce recenzja książki Ewy Stadtmuller pt.„Trzy gwiazdki szczęścia”.
Galeria Piątka - wystawa Joanny Sroczyńskiej
"Moje Anioły" - wystawa fotograficzna Iwony Belicy z TF im. E.Osterloffa w Radomsku
„Para-buch! Książka w ruch!” w Filii nr 1
„Od pszczoły do miodu” - to temat kolejnych zajęć z dziećmi w ramach realizacji projektu „Para-buch! Książka w ruch!”. Zajęcia te odbyły się w w sobotę, 12 grudnia br. w Filii nr 1 Miejskiej Biblioteki Publicznej w Radomsku. Dzieci nie tylko zapoznały się z książkami popularnonaukowymi omawiającymi życie pszczół ale spotkały się również z panem Emilem Maciąg – pszczelarzem z Pasieki Bzycząca Pszczółka w Gembartówce , który opowiedział o swojej pracy, powiedział jak wygląda droga od pszczoły do miodu i dlaczego trzeba zimą jeść miód.
"Magia grudniowej nocy" - wystawa ze zbiorów biblioteki
"Magia grudniowej nocy" - wystawa dla dorosłych
"Magia grudniowej nocy" - wystawa dla dzieci
"60 felietonów najjadowitszych" Jerzego Pilcha - recenzja
Były listy, może teraz czas na ...felietony. A jeśli już, to może właśnie "60 felietonów najjadowitszych" Jerzego Pilcha.
Nie od dziś wiadomo, że Jerzy Pilch był prawdziwym mistrzem słowa pisanego. W swoich tekstach ukazywał rzeczywistość taką jaką widział. Dosadnie i dobitnie wytykał wady bez względu kogo lub czego dotyczyły. Pilch, złośliwy i uszczypliwy, czujny komentator absurdów rzeczywistości, tropiciel potknięć nieudolnych kolegów po piórze – sieje popłoch i bezlitośnie kąsa, ale jak zawsze robi to w znakomitym stylu.
W zebranych felietonach, czytelnik odnajdzie niemal wszystko: poczynając od zielonych zębów przewodniczącego Mao, drwin z powieści komunistycznych aparatczyków przez spory o piosenkę Kasi Nosowskiej, a kończąc na bokserskich potyczkach Andrzeja Gołoty. Autor podszczypuje autorytety, bez litości boksuje słabszych twórców, wyśmiewa rodzime bolączki, poszukując przy tym rzeczy ważnych i trwałych.
Świetna lektura, napisana z przekąsem, dobitnym językiem. Rewelacyjnie się to czyta , mimo że od czasu pierwszej publikacji wielu z tych felietonów minęło już sporo czasu.
Polecamy
Elena Ferrante „Czas porzucenia” - recenzja
Elena Ferrante „Czas porzucenia”, Wydawnictwo Sonia Draga:
Książka Eleny Ferrante, autorki znanej ze swej tetralogii neapolitańskiej. Każda książka tej tajemniczej postaci (może nie każdy wie, że książki pisane są pod pseudonimem, a kim tak naprawdę jest autorka, nie wiadomo, są nawet podejrzenia, że za tym nazwiskiem ukrywa się mężczyzna) wywołują ogromne emocje.
Tym razem historia życiowa jakich wiele. Wydawałoby się banalna. Olga ma 38 lat. Męża od piętnastu, dwójkę małych dzieci. Pewnego dnia słyszy od niego, że on odchodzi. Wcześniej też zdarzały mu się odejścia, ale zawsze wracał. Teraz też czeka aż wróci. Jak zawsze. Ale on nie wraca. Wchodzi w nowy związek z dużo młodszą, atrakcyjniejszą kobietą. Kiedy Olga zdaje sobie sprawę, że jego jednak nie będzie ,przechodzi przez wszystkie etapy żałoby, po utracie najbliższej osoby. Nie jest sobą, nie potrafi być matką .Zawładną nią: nienawiść, chęć zemsty, smutek, depresja. I wreszcie nikłe światełko w tunelu. Może się uda?
Ta książka to świetne studium rozpaczy i odzyskiwaniu siebie po porzuceniu. Jest to przedstawione także w warstwie językowej. Dekonstrukcja osobowości Olgi odbywa się również na poziomie języka, co interesująco przedstawia autorka. Bohaterka swoim zachowaniem wywołuje w nas skrajne emocje. Można jej nie lubić lub można się z nią identyfikować. Aby się o tym przekonać trzeba przeczytać książkę, która jest „mocna”, prawdziwie emocjonalna i nie tylko dla kobiet.
Książka pachnąca nowością. dostępna w naszej bibliotece.
Gorąco polecamy!
